Avusturyalı bir hemşirenin fakirleşme hikayesi

“Ayda 80 ila 120 Euro arasında geçinmek için paranız varsa, bir kahve içmek için dışarı çıkamazsınız veya bir arkadaşınızla buluşamazsınız. Bundan utanıyorsunuz ve bunun yerine zamanınız olmadığı için bahaneler üretiyorsunuz.” Dünyanın en refah ülkesinde adım adım yoksulluğun gelişi…

Avusturyalı bir hemşirenin fakirleşme hikayesi

Sağlık nedenleriyle 45 yaşında yeni bir iş aramak zorunda kalana kadar yıllarca hemşire asistanıydı.

Brigitte Grunner, bir güzellik uzmanı olarak yeniden eğitim görmesinden ve mevcut durumun onu, birçok arkadaşını ve tanıdıklarını nasıl yoksulluğa sürüklediğini anlatıyor.

Brigitte Grunner 2005’ten beri eğitimli bir hemşire yardımcısı olarak çalıştı.

Ama sonra Grunner bel fıtığı geçirdi, ardından başka sağlık sorunları çıktı ve kariyerini değiştirmek zorunda kaldı.

46 yaşında, şimdi bir güzellik uzmanı olmak için eğitim alıyor ve zaten nitelikli bir masöz. Şu anda 700 Euro’luk acil yardımla geçinmesi gerekiyor.

Ayrıca çalışmasına izin verilmiyor çünkü aksi takdirde sonbahardaki son çıraklık sınavı için kurs ücretini kendisi ödemek zorunda kalacaktı – ve bunu karşılayamazdı.

Toplu sözleşmeye göre, bir güzellik uzmanı olarak başlangıç maaşınız brüt 1.610 Euro olacaktır. Grunner, “Sabit maliyetlerimi bununla hemen hemen karşılayabilirim” diyor.

İş için çok fazla uzmanlık bilgisine ihtiyacınız var, sorumluluğunuz var ve fiziksel eforun yanı sıra tıbbi olarak bilgili olmalısınız. “Bu iş için minimum net 1.700 Euro maaş alabilirsiniz. Özellikle şimdi yüksek fiyatlarda ancak yeterli gelecektir” diyor.

Yüzme havuzuna gitmek lüks

Nitelikli masöz, çıraklığını sevdiği bir şirkette yapma fırsatına sahip olduğu için mutludur.

Çalışmayı seviyor ve bunu hayatı boyunca zevkle yaptı. Ama şimdi bir yetişkin olarak yoksulluk içinde yaşamanın nasıl bir şey olduğunu deneyimliyor.

Bunun bir nedeni, mevcut büyük fiyat artışlarıdır. Kasım ayında dairesinin kirası 750 Euro’ydu ama şimdi aynı daire için 785 Euro ödemek zorunda.

Geçen ay kirayı ancak iklim ikramiyesi ile ödeyebildi çünkü para AMS tarafından çok geç transfer edildi. Süpermarkette bile sadece temel ihtiyaçlar için yeterli para vardı: “Bakkal fiyatlarının yüksek olduğunu delicesine fark ediyorum çünkü hep aynı ürünleri alıyorum. Sağlık durumum nedeniyle kendime bakmam gerekiyor ama bu artık neredeyse imkânsız” diyor.
Doktoru aslında ona bel fıtığı nedeniyle düzenli egzersiz yapmasını tavsiye ediyor. “Ama ne yüzme havuzuna ne de fitness merkezine kuvvet antrenmanı için gitmeyi göze alamam. Çünkü mobil geçişte bile bunun için 4 Euro ödemem gerekiyor ve bu artık mümkün değil” diyor Grunner.

“Bahaneler uyduruyorsun çünkü kahveye paran yetmiyor”

Bu maddi durum, kendisinin de söylediği gibi sosyal ilişkilerini de etkiliyor.

“46 yaşındayım ve bir kanepem bile yok çünkü buna gücüm yetmiyor. Evime kimseyi davet etmekten utanıyorum.”

“Ayda 80 ila 120 Euro arasında geçinmek için paranız varsa, bir kahve içmek için dışarı çıkamazsınız veya bir arkadaşınızla buluşamazsınız. Bundan utanıyorsunuz ve bunun yerine zamanınız olmadığı için bahaneler üretiyorsunuz.”

Daha önce o ve üç çocuğu için her şey mümkündü. “Biz normal bir işçi ailesiyiz, zengin de değildik ama çocuklarım için her şeyi yapabiliyordum. Gezilere çıkabilir, buz patenine gidebilir, yüzme havuzuna gidebilir, bisiklete binebilir veya dondurma alabilirdim. Bütün bunları bugün artık karşılayamıyorum.”

Psikolojik stresler belirgin şekilde artıyor

Çevrelerindeki birçok kişi şu anda bu durumu yaşıyor. Eğitimli bir masör olan oğlu, Corona krizi sırasında üç kez işini kaybetti ve şimdi 35 saatlik bir iş buldu – 1400 net maaş alıyor. Weinviertel’de yaşıyor ve araba ile işe gitmek zorunda. “Benzin fiyatları onun belini büküyor.”

Bir arkadaşı artık Viyana’daki kirayı karşılayamadığı için Schwechat kasabasına taşınıyor. Neredeyse elektrik ve su kesilecek noktaya geldi. Etrafındakilerin çoğu artık ne yapacağını bilmiyor.

Tüm hayatları boyunca çalışmış ve şimdi sosyal yardım dairesine gitmek zorunda olan tanıdıklar.

“Bir insan için, yemek bile yiyememek bir felakettir. Lüks eşyalardan, bir Heurigen ziyaretinden bahsetmiyorum bile, duş alabilmeniz, ısınabilmeniz ve istediğinizi yiyebilmeniz gerçeğinden bahsediyorum. Sadece utanıyorsun,” diyor Grunner.

İnsanlar tembel ya da aptal değiller, artık dayanamıyorlar ve evde kalıyorlar. Birçoğu zihinsel olarak paramparça oldu ve şimdi bir sonraki elektrik ve gaz faturasının ya da bir şeylerin kırılması korkusu da var. Bu sürekli korku sizi yorar. Bu zihinsel stresi tüm yaş gruplarında fark ediyorum.”

Grunner, hükümetten elektrik, enerji ve konut için tavan fiyat gibi kalıcı çözümler bekliyor.

“Yaşam için gerekli olan şeylerin fiyat artışının üzeri kapatılmalıdır. Bu sadece temel bir hak olmalı!” diyor… | © DerVirgül

Yayınlama: 04.08.2022
A+
A-
Bir Yorum Yazın

Ziyaretçi Yorumları - 0 Yorum

Henüz yorum yapılmamış.