Babler’in Yeniden Adaylığı | SPÖ’de Fay Hatları Derinleşiyor

| Adem Hüyük

Avusturya Sosyal Demokrat Parti [SPÖ] yönetimi Andreas Babler’i yeniden genel başkan adayı gösterdi. Kâğıt üzerinde oybirliğiyle alınan bu karar, partide bir “birlik” mesajı gibi sunuldu. Ancak gerçekte salonda üyelerin yarısından azının bulunması, bu “birlik tablosunu” tartışmalı kıldı.

Kongreye Giden Yol

Parti tüzüğüne göre Babler’in karşısına aday çıkarmak isteyenlerin dört hafta içinde 1.500 imza toplaması gerekiyor. Bu olmazsa Babler 2026’nın ilk yarısındaki parti kongresinde doğrudan seçilecek. Bu süreç, SPÖ’nün kendi içindeki muhalefet kanadına da son bir manevra alanı tanıyor.

Emeklilik Krizi ve Çatlak Sesler

Yönetim kurulu toplantısında ikinci önemli başlık, 2026 emekli maaşlarının uyarlanması oldu. Parti tabanının en örgütlü kesimlerinden biri olan Emekliler Birliği, enflasyonun tüm emeklilere tam yansıtılmamasına sert tepki gösterdi. Parlamentonun önünde 200 kişi “2,7 – Böyle yazıyor” sloganlarıyla protesto düzenledi.

Burgenland Eyalet Başkanı Hans Peter Doskozil, bu uyarlamaya verilen SPÖ onayını “hata” olarak nitelendirdi ve partisinin “ÖVP’nin üzengicisi” durumuna düşürüldüğünü söyledi. Doskozil’in bu sözleri, 2023’te Babler karşısında kaybettiği liderlik mücadelesinin gölgesinde, SPÖ’deki iktidar çekişmesinin hâlâ bitmediğini gösteriyor.

Birlik mi, Zoraki Uzlaşı mı?

Babler ve ekibi, SPÖ’nün müdahalesi olmasa emeklilerin daha kötü bir tabloyla karşı karşıya kalacağını savunuyor. Parti yönetimi “birlik ve kararlılık” mesajı vermeye çalışsa da içeriden yükselen sesler bu mesajı boşa düşürüyor. Bir yanda Babler’in liderliğinde hükümet ortağı olarak bütçe disiplini ve koalisyon uyumu savunuluyor, diğer yanda parti geleneğini oluşturan emekli ve sosyal taban “hak kaybı” eleştirileriyle öne çıkıyor.

Geleceğe Bakış: SPÖ’nün Yolu Nereden Geçiyor?

SPÖ’nün geleceği açısından Babler’in yeniden adaylığı iki senaryo barındırıyor:

1. Merkezde Kalma Stratejisi: Babler, hükümet ortağı olarak ÖVP ve NEOS’la uyumlu çalışmayı tercih eder ve parti içindeki muhalefeti “zamanla yumuşatma” hesabı yapar. Bu durumda SPÖ, merkez siyasete daha sıkı bağlanır ama geleneksel sol tabanla mesafe açılır.
2. Tabana Dönüş Stratejisi: Babler, Doskozil ve emekliler kanadının eleştirilerini dikkate alarak partiyi daha fazla “sosyal taleplerin savunucusu” haline getirir. Bu, partiye yeniden bir sol kimlik kazandırabilir ancak koalisyon dengelerini bozma riskini taşır.

Babler’in yeniden adaylığı SPÖ’de bir “kapanış” değil, yeni bir tartışma başlığı oldu. Parti içindeki güç dengeleri, özellikle emeklilik politikası etrafında sertleşiyor. SPÖ, 2026 kongresine giderken ya “iktidarın güvenilir ortağı” olmayı, ya da “toplumsal muhalefetin sözcüsü” olmayı seçmek zorunda kalacak. Bu ikilemin çözümü, Babler’in liderliğini ve partinin gelecekteki yönünü belirleyecek.| ©DerVirgül