SPÖ Lideri Babler | “Faşizmle koalisyon olmaz”

12 Şubat 1934 Avusturya’da iç savaşta ölenlerin anıldığı törende, SPÖ lideri Andreas Babler ve Viyana belediye başkanı, aşırı sağ Özgürlük Patisine [FPÖ] sert eleştirilerde bulundular. Peki, 12 Şubat 1934’te ne yaşandı?

Pazartesi günü SPÖ, Viyana’daki Goethehof’ta “Şubat savaşları” kurbanlarını andı ve özellikle FPÖ’ye saldırdı, ancak ÖVP’yi de boş geçmedi.

Viyana-Donaustadt’taki Goethehof’ta düzenlenen anma etkinliğinde SPÖ lideri Andreas Babler, Özgürlük Partisi’ni Cumhuriyetin demokratik temellerine saldırmakla suçladı. Viyana Belediye Başkanı Michael Ludwig (SPÖ) de FPÖ ile koalisyonu bir kez daha reddetti ve Halk Partisi’ni de [ÖVP] aynı şeyi yapmaya çağırdı.

Babler’in FPÖ’ye yönelik düşünceleri: “Faşizmle koalisyon olmaz”

FPÖ, yargıdan İşçi Odasına [AK] ve bağımsız medyaya kadar uzanan demokratik sütunlar için çabalamaktadır. Ancak aynı zamanda kişisel özgürlüklere ve kadın haklarına da saldırmayı planlıyor. Özgürlük Partisi kaleleri posterlerken hapishaneleri kastediyor. SPÖ lideri Babler, ÖVP’nin özellikle “Orbanizasyon” ile ilgili açıklamalarına karşı konuşmaktan da geri durmayacağını vurguladı. Her şeyin iki savaş arası dönemde “o zamanlar” bile muhafazakarların radikalleşmesiyle başladığını hatırlattı. Halk Partisi’nin sağa kayması Jörg Haider ve Heinz-Christian Strache’yi büyük yapmıştı, şimdi ise Herbert Kickl. Bu nedenle ÖVP’ye mesafesini koruması ve liderliği ne olursa olsun FPÖ ile koalisyonu dışlaması çağrısında bulundu: “Koalisyon yok demek faşizmle koalisyon yok demektir.”

Viyana Belediye Başkanı Ludwig seçimlerde FPÖ ile koalisyonu dışlıyor

Viyana Belediye Başkanı Michael Ludwig de aynı fikirde: “Kickl’li ya da Kickl’siz FPÖ ile koalisyon yok. Bu konuda söylenecek bir şey yok.” Ludwig, Burgenland valisi Hans Peter Doskozil’in kısa süre önce böyle bir koalisyonu “kendiliğinden” reddetmemesi ve Aşağı Avusturya SPÖ’sünden de belirsiz sinyaller gelmesinin üzerine konuştu. Ludwig ve Babler daha sonra Viyanalı Sosyal Demokratların tam dayanışmasını da garanti etti. Belediye Başkanı iki savaş arası dönemdeki olayların yanlış yorumlanmasına karşı çıktı: “Dollfuß parlamentoyu ortadan kaldırdığında bu büyük bir ihanetti. Demokratik Avusturya’yı yok etti.” İşçi Odası [AK] Başkanı Renate Anderl de konuşmacılar arasındaydı. O da nefreti körükleyen partilere karşı uyarıda bulundu. Bu insanlar ve demokrasi için bir tehlikedir.

12 Şubat 1934’te ne yaşandı?

Sosyal Demokratlar tarafından düzenlenen anma etkinliğine aralarında Ulusal Konsey İkinci Başkanı Doris Bures ve eski Federal Cumhurbaşkanı Heinz Fischer’in de bulunduğu Viyana sosyal demokrasisinin önde gelen isimleri katıldı. Goethehof, Dollfuß rejimine karşı bir direniş yeriydi. Hatta Şubat 1934’te binaya havadan saldırılar düzenlenmiş ve binanın bazı bölümleri tahrip edilmiştir.

“Cumhuriyetçi Savunma Birligi’nin” faşizme karşı başlattığı işçi ayaklanması olarak da bilinen olaylarda, Viyana, Linz, Steyr, Bruck an der Mur ve diğer sanayi merkezlerinde dört gün silahlı çatışmalar yaşandı.

Almanya ve İtalya faşist yönetimden etkilenen Avusturya, işçilerin elinde olan tüm haklara saldırıp, işçi odaları (AK) ve sendikaları işlevsizleştirdi.

Avusturyalı komünist ve sosyal demokrat işçiler bu gidişe dur demek ve demokrasiyi kurtarmak için birleşerek, karşı duruş sergilediler.

12 Şubat direnişinin ilk kıvılcımı Linz’de başladı. “Heimwehr” polisleri komünist ve sosyal demokratların lokalini basması üzerine, silahlı olan işçilerle polis arasında çatışma çıktı.

Olayın duyulması üzerine, ülkenin çeşitli alanlarında hareketlilik başladı.

En büyük direniş Viyana’da yaşandı. Viyanalı işçiler barikatlar kurarak, faşist yönetime karşı silahlı çatışmaya girdi.

12 Şubat gününe gelindiğinde, ülkede bir silahlı işçi ayaklanması başladı.

Sonradan Avusturya başbakanı olan Bruno Kreisky’de 12 Şubat ayaklanmasında gençlik önderi olarak etkin rol onamıştır.