Trump’ın oğluna kazandıran, küçük yatırımcıya kaybettiren Binance mı?

Bugün Türkiye’de sosyal medya, özellikle X platformu, yine bir kripto fırtınasıyla çalkalanıyor. Gündemdeki iddia sarsıcı: Kripto piyasasında yaşanan son çöküşten yalnızca 30 dakika önce short pozisyon açıp 80 milyon dolar kazanan kişinin, ABD Başkanı Donald Trump’ın oğlu Barron Trump olduğu öne sürülüyor. Bu söylenti, zaten uzun zamandır güven bunalımı yaşayan küresel Kripto para borsalarına karşı öfkeyi yeniden alevlendirdi.

Ben yıllardır yazıyorum: Kripto para borsaları, dijital birer ‘kumarhane ve mahalle kuyumcuları’ düzeni içinde işliyor. Rezerv ispatı (proof of reserve) yapamıyorlar. Daha doğrusu yapmak istemiyorlar. Çünkü bu sistemin kazananı zaten hiçbir zaman küçük yatırımcı olmadı. Parayı toplayan bir sabah ortadan kayboluyor, tıpkı bir “exit scam” senaryosundaki gibi.

2021’de kaleme aldığım “Blokzincirin İhaneti” başlıklı yazımda da belirtmiştim: “Bu sistemin görünmeyen eli, özgürlük değil, yeni bir finansal tahakkümdür.”

Bugün de tablo değişmiş değil. Kripto paralar, yoksullar için doğdu, ama zenginlerin elinde büyüdü. Merkeziyetsiz finans (DeFi) ideali, çoktan merkezi bir düzene evrildi. Artık birkaç büyük borsa ‘Binance, Coinbase, OKX’ dijital paranın kaderini tayin ediyor. Bu platformlar, kimin kazanacağını, kimin batacağını belirleyen sessiz imparatorluklar gibi çalışıyor.

Ama asıl kaybeden kim?

Berberde dediler şu coin “X5 yaptı” diye gece ekran başında umutla yatırım yapan, sabah kapısında Porsche beklerken hesabı sıfırlanan milyonlarca küçük yatırımcı. Onlar, Kripto okuryazarlığı zayıf, finansal rehberliği olmayan, umudunu ‘bir gecede zengin olma’ masalına bağlamış kitleler.

2009–2025 arasında çöken ve dolandırıcılıkla anılan Kripto borsaları

Kripto ekosistemi, görünürde şeffaf; ama gerçekte sisli bir labirent.
Binance gibi devler, rezerv raporlarını bağımsız denetimlere açmıyor. ‘Güvenli ticaret’ sloganları ise yatırımcıyı rehavete sürüklüyor. Gerçek şu: Hiçbir Kripto borsası tam anlamıyla güvenli değildir.

Ve işte asıl ironisi  “Satoshi Nakamoto’nun 3 Ocak 2009’da bankalara güvenmeyelim” diyerek başlattığı bu devrim, 2025’te “borsalara güvenmeyelim” noktasına geldi.

Sistem, özgürlük vaadiyle başladı; ama bugün, servet transferinin en sinsi biçimine dönüştü.