Eli Öpülesi Öğretmenler!

Her yıl kutlandığı gibi bu yıl da 24 Kasım’da öğretmenlerimizin gününü kutluyoruz. Atatürk’ün dediği gibi: “Öğretmenler; Cumhuriyetin fedakâr öğretmen ve eğitimcileri, yeni nesli sizler yetiştireceksiniz. Ve yeni nesil sizin eseriniz olacaktır. Eserin kıymeti, sizin beceriniz ve fedakârlığınızın derecesiyle orantılı olacaktır. Cumhuriyet; fikren, ilmen, fennen, bedenen kuvvetli ve yüksek karakterli koruyucular ister.”

Öğretmenler; binbir türlü fedakârlıkla, özveriyle, mesleğine kendini adayarak öğrencisini vatana, millete, ailesine faydalı biri olarak yetiştirmek için elinden gelen gayreti gösteren, öğrencileri hayata hazırlayan bir neferdir.

Bugün yine bir Öğretmenler Günü’nü kutladık. Öğrencilerin coşkuyla öğretmenlerine sarıldığı, sevgisini gösterdiği, küçük de olsa hediyelerle öğretmenlerine kendilerini yetiştirdikleri için teşekkür etmek istedikleri, en azından onları unutmadıklarını göstermek için çabaladıkları bir gün yaşandı. Ancak bir öğretmenin gözünde öğrencilerinin ona sevgi dolu gözlerle bakmaları, en büyük mutluluktu.

Böyle bir günde öğrenciler, gördükleri bütün öğretmenlere hiçbir art niyet olmadan tüm sevgileri ve içtenlikleriyle “Öğretmenler Gününüz kutlu olsun öğretmenim” diyerek heyecanla duygularını ifade ediyordu.

Okul olarak Öğretmenler Günü kutlama programı yapıldı. Konferans salonunda Okul Aile Birliği öğretmenlere ikramda bulundu ve öğretmenliğin önemi hakkında konuşmalar yapıldı. Bu esnada okulumuzdan ayrılan ve emekli olan bir öğretmenimiz konferans salonuna girdi.

Üç yıldır kanserle mücadele eden, hastalığı dördüncü safhaya ulaşmış olan, İngilizce öğretmenliğinden emekli Nilüfer öğretmenimiz yılların yorgunluğu ve hastalıkla mücadelenin etkisiyle oldukça zayıf düşmüş haldeydi. Okul olarak, bunca yılın emeğine bir vefa örneği göstermek adına kendisine hediye ve plaket takdim etmek için çağrılmıştı.

Konuşurken gözyaşlarını tutamıyordu: “O hastalığım olmasa ben öğretmenliğe devam etmek istiyordum. Ben sizin aranızda olmak istiyordum. Hayatta hiçbir şekilde çocuklarımdan, öğrencilerimden ve sizlerden ayrılmak istemezdim. Hastalık beni bu hâle getirdi ve emekli olmak zorunda kaldım. Sizler beni düşünüp böyle çağırdınız, aranıza aldınız, sardınız, sarmaladınız.”

O sırada aynı okulda İngilizce öğretmeni olan bir meslektaşımız söz alarak şöyle dedi: “Beni İngilizceye sevdiren, İngilizce öğretmeni olmama vesile olan Nilüfer öğretmenimle birlikte çalışmayı çok isterdim. O benim idolümdü. Onunla çalışmayı çok arzu etsem de olmadı ama kalbimiz hep onunla.” Bu sözler tüm öğretmenlerin gözyaşlarına hâkim olamamasına sebep oldu.

Hayatta her şeyin sağlık olduğunu, insanın bunu bazen acı tecrübelerle öğrendiğini görmek zorundayız. Hayat bazen ikinci bir şans verir, bazen vermez. Hayata sıkı sıkı tutunmak, insanları severek yaşamak, mesleğimizi severek yapmak, hayatın güzel yanlarını hatırlayarak bakmak tek gayemiz olmalıdır. Yoksa ömür gelip geçiyor ve heba oluyor. Geriye baktığımızda her şeyin bir çırpıda akıp gittiğini fark ediyoruz.

Öğretmenlik öyle basite alınacak, herkesin yapabileceği bir meslek değildir. Hayatımızın her anında öğretmenliğin kutsal bir meslek olduğunu bilmek gerekir. Bu meslek sevmeden yapılmaz.

Bir öğretmen şarkısıyla bitirmek istiyorum:

“BENİM ADIM ÖĞRETMEN Bilginin ışığında yükselecek bu vatan, Benim adım öğretmen, bana emanet vatan. İsterse bir şehirde ya da bir dağ köyünde, Benim adım öğretmen, gezerim belde belde.

Kolum kanadım lafım bilgi, Bende bitmez, coşar sevgi. Başöğretmen izinde, Yılmaz yürür bu Türk genci.

Kolum kanadım lafım bilgi, Bende bitmez, coşar sevgi. Memleket sevdasıyla, Benim adım öğretmen, Yılmaz yürür bu Türk genci.

Pusu kursalar bile, beni vursalar yine, Benim adım öğretmen, her demdeyim her yerde. Benim evim bu vatan, çocuklar geleceğim, Son nefesimde bile öğretmen öleceğim.

Kolum kanadım lafım bilgi, Bende bitmez, coşar sevgi. Başöğretmen izinde, Yılmaz yürür bu Türk genci.

Kolum kanadım lafım bilgi, Bende bitmez, coşar sevgi. Memleket sevdasıyla, Yılmaz yürür bu Türk genci.”

Aysel Cihan KAHRAMAN, geleceğe nasıl bir öğretmen olmak istediğini böyle anlatır.

“Bir öğretmen, kalemiyle dünyayı değiştirebilir. Bilgi ve sevgiyi bize cömertçe sunan tüm öğretmenlerimizin günü kutlu olsun.”| ©DerVirgül