Bireyler ve Gitgide Artan Yalnızlıkları

Son yıllarda sıkça rastladığımız en temel sorunların başında yalnızlık geliyor; özellikle iki binli yılların başında başlayan ve günümüze kadar hızla büyüyen bu sorun toplumda ciddi bir erozyona sebebiyet veriyor.

Günümüzde kime sorarsak soralım en büyük mutsuzluğunun kendini yalnız hissetme duygusu olduğunu söyleyecektir.

Peki ne oldu da insanlar bu noktaya geldi? Bu sadece kapitalizmin suçu mu yoksa çok farklı ve karmaşık sebepler mi var?

Toplumlarda her yöneylem aslında çeşitli ve karmaşık faktörlere bağlı olarak gelişir. Bu sebeplerin en başında hızla gelişen teknolojiye ayak uydurma çabasının bireylerse oluşturduğu derin travma ve ahlaki çöküş sayacağımız başlıca sebeblerden biri.

Diğer bir sebep ise git gide nesiller arasında açılan anlayış farkı ve bireylerin bir önceki nesli “Artık beni anlamıyorlar” düşüncesinin yerleşmiş olması ve bu düşüncenin bireyin içinde özümsemeye başlaması artık bir çok şeyi içinde yaşamasına sebebiyet vermiştir.

Her gün çıkan farklı bir sosyal medya uygulaması yada topluluğuna yalnızlığını giderme amacıyla saldıran bireyler bir süre sonra bununda bir çözüm olmadığının farkına varır.

Bu farkındalık bireyde derin nir hayal kırıklığı yaratsa da kendi gerçeklerinden kaçmaya devam eder.

Oysaki yalnızlığı atlatmanın tek ilacı bireyin kendi gerçekleriyle yüzleşmesi ve sahip olduğu zamanın, eylemlerin ve çevresini sahiplenmesinden geçer.

Her ne kadar git gide derinleşen bir yalnızlığın pençesinde olsak ta bununla baş edebilmek için her şeyden önce kendimizin farkında olmamız gerekir.

Kendimizin farkına varmadığımız sürece bu yalnızlık git gide derinleşir ve zamanla her yanımız mutsuzluk olur ve ne yazık ki bir süreden sonra bu mutsuzluğa çare bulmakta güçlük çekeriz.

Çünkü artık bunun adı yalnızlıktık değil, bunun adı aitsizlik olur….